و حالا هر بار که صدایش می کنم می گوید جان م

وَ حَنَاناً مِّن لَّدُنَّا وَ زَکَاةً وَکَانَ تَقِیّاً

و نیز از جانب خود، مهربانى و پاکى به او دادیم و او تقواپیشه بود.*

پرسیدم حنان یعنی چه؟گفته بود یعنی شفت کردن،عاطفه به خرج دادنپرسیدم حنانی که خدا توی قرانش برای یحیی گفته یعنی چه؟کتابش را بست و نگاه کرد به نرگس های کنار پنجره آفتاب داشت غروب می کرد و صدای ربنا پیچید توی گوش مولبخند زد و گفت یعنی تحنن اللَّه یعنی خدا عجیب دوستش داشت و عشق می ورزید به اواشک نی نی کرد توی چشم های میعنی هر وقت خدا را صدا میزد خدا می گفت جان دل م  یحیی؟؟؟

دوباره رجب شد و خدا خودش را به مهربانی زده است تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَهً قصه یحیی توی ذهن م نقش می بندد.چقدر خوب است آدم خدای مهربانی داشته باشد که عاشقش باشد و هر بار صدایش بزنی بگوید جان م.صدایش می زنم خدا.اشک قل می خورد روی گونه ام و می شنوم که خدا می گویدجان م.جان مجان محال م خوش می شود